تاخیرمون و علتش بعد از عروسی

سلام به دوستای گلم که به یادم بودید نمی دونم چرا یکم تنبل شدم و بی حوصله یکی دوباری هم آپ شدم اما مطالبم نیمه موند اما امشب اومدم که کاملش کنم و تشکر از شما مهربونا که فراموشمون نکردین

البته از گل پسرم هم که باعث این شد که توی این یک ماه یه مقدار عصبی تر بشم هم تشکر می کنم

با تمام این اوصاف بازهم عاشق و دیونتم پسر گلم اما نمی دونم باید دوباره چه کار کنم که گریه هات کم بشه برای همه چی گریه می کنی از 13 ساعتی که بیداری تقریبا نصفش و در حال گریه هستی نمی دونم چرا البته زمانی که خونه مامان جونی  که میریم بدتر هم می شی اما مجبورم که برای هفت ماه دیگه در هفته دو روز کامل و یه نصف روز  اونهم پشت هم بزارم پیش مامانی البته برای نهار میام و عصر هم باهم ولی با کلی گریه زاری و به زور مسیر خونه مامان جون و خودمون و طی می کنیم

در حال حاضر هم بدون خوردن زره ای شام به خواب رفتی از غذا خوردن نگو که باید موشو گربه بازی کنیم تا بتونم دو سه قاشق دهانت بزارم هرچی می گم که مامانی آقا شدی بزرگ شدی دیگه بیست و چند روز دیگه سه سالگیت تموم میشه اما انگار نه انگار

در هر حال باز هم مامان داره دبرس میشه یه کمی هم عصبی بازم توکل به خدا اونکه  خودش همه چیز و به وقتش درست می کنه

مگه نه