شطرنج و حیا هو

امسال بیست و دوم بهمن ما جور دیگه ای رقم خورد

روز قبل از جشن انقلاب ما عازم زیباکنار همیشه سبز شدیم همراه مامان جون و خاله نگار و پدرهمیشه در صحنه.قرارکه قهرمان مادر توی مسابقات قهرمانی کشور زیر شش سال شرکت کنه و ما رو ده روزی اونجا پابند کنه.

پدر هم روز جمعه برگشت و ما ماندیمو مامان جون و تمام زحمات ماکه به دوش ایشون بود چون باید مراقب رها باشند تا من همراه شما بریم مسابقات و برگردیم اون هم روزی یک بارگاهی هم دوبار

با تمام سختی هایی که داشت شما با بهترین بازی و بیشترین زمان اگه قرار بود که باخت هم داشته باشی باتمام قدرت بازی می کردی و بازهات تقریبا دوساعت طول می کشیید و حریفهایی که می گفتن نیم ساعته بلند میشن شمادوساعت نگه می داشتی این یعنی که هنر مندهم هستی

بالا خره بعد از اتمام بازی و پون شکنی که من اصلا دوسش ندارم شما نفر پانزدهم کشور شدی

با اینکه من توقعم بیشتر بود اما به همین هم قانع هستم چون بعضی ها توی قرعه کشی هم شانس داشتن و حریفهای خوبی بهشون می خورد اما شما حریفهایی هم سن اما از لحاظ ترمی بالاتر که همین هم خیلی موثربود

توی این مدت چون شما آخرین نفربودی که سالن و ترک می کردی گاهی اوقات بچهای جام خزر هم رفته بودن و فقط شما و حریف مونده بودید گاهی اوقات بازرسان و قهرمانها هم بازدید داشتند که توی این افردادقهرمان کاراته استان گیلان هم بود و با شما عکس انداخت و عکس قهرمان شطرنج جان آقای کارپوف و هم به شمادادن

چون ایشون بخاطرجام خزر داخل این استان بودند و هدایای پایان این جام توسط ایشون اهدا می شد

قرار هشتم اسفند ماه هم مسابقات قهرمانی زیرهشت کشور در تهران شرکت کنی

بااینکه شانسی توی این بازی ها نداری و حریفهای مدرسه شطرنج خودت خیلی قوی هستند باز هم ما خواستیم که شما یه چالش با خودت داشته باشی و همجوره تجربه کسب کنی